Sabah uyurken kucaklayıp babanneye götürüyordum. yolda uyanıp "baba beni parka götür" dedi. götürdüm. tozu sildirdi. ve herşeye bindi. akşam babanneden abisi almış. gene parka girmişler. abisine acayip kızgın.. tüm akşam ve gece sürekli abisini azarladı. kızdı. abisi de ufacık çocukla bir oluyor. ayşeyi yenmeye çalışıyor. en sonunda kızdım. akşam yemek için dönerY ye gittik. ayşe pek fazla yemedi. hemen doydu. bol bol ketçap mayonez kullandı. lokantada iki tane akranı ortalıkta koşturuyordu. annesinden kendisini onların yanına götürmesini istedi. annesi de sen kendin git dedi. bunun üzerine ayşe çocukların yanına gitmekten vazgeçti. biz ısrar edince de karşı çıktı. insan içine girmekte sıkıntı yaşamaya başladık. geçen ankarada da bu olay yaşanmıştı. neyse ki çocuklar ayşenin yanına geldiler de ayşeyi onların yanına katabildik. sonra da ayşeyi tutabilirsen tut... hemen kaynaştı. hatta lokantadan ayrılmak istemedi. yemekten önce markete gitmek istemişti. metro markete gittik. birkaç oyuncak vs falan beğendi. hepsini kucakladı. sadece tek bir şey alabilirsin. seçim yap dediğimde suratı düştü. bombok oldu. ama sonra küçük barbi bebeği seçti. sonrasında abisi azdırmak için sürekli hoşuna gidecek şeyleri ayşeye verdi. ayşe her onları istediğinde, sadece 1 şey alabilirsin. istersen barbiyi bırak bunu al dedim ve her seferinde barbiyi tercih etti. bana sürekli öbür oyuncakları "bugün" alacağımızı söylüyor. bu kelimenin anlamını tam bilmiyor. sonraki bir zaman sanıyor. aynı aç ile toku karıştırdığı gibi... ama artık öğrendi sanırım. bir de "buraya gene gel" deyip duruyor.
unutmadan söyleyeyim, ayşe saçının örülmesinden hatta saçına el sürülmesinden nefret ediyor. annesi de takıntı halinde saçıyla uğraşmak istiyor. bu akşam da kriz çıkmasına sebep oldu bu durum...
yazmayı unutmuşum. sabah parkta salıncakta hızlı sallanmaktan korktu. geçenlerde düştü ya... nihayet korktuğu birşey oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder