Salı günü benle işe gelmek istedi ama işlerim çok yoğun olduğu için babannesine bıraktım. arabayla gittik. kucağımda arabanın direksiyonunu ayşeye bıraktım. bayağı bayağı kullanıyor.
ertesi gün gene arabayla götürdüm. yola çıkmadan arabayı kullanmak istediğini söyledi. çarşamba gecesi ishal oldu. cuma gününü öğlene kadar annesiyle, öğleden sonra benimle evde geçirdi.
bu günleri zamanında yazmadığım için hayal meyal hatırlıyorum. aklımda kalanlar:
annesine kızıp bağırmayacağım sözümü tutamadım. üstüne bir de ayşeye sözümü tutmayacam, annene bağıracam dedim sinirle... ayşe öyle bir üzülüp ağlamaya başladı ki... birkaç seferdir huy edindiği gibi ağlarken çığlık atıyor. (galiba, sevimli öcülerdeki buu gibi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder