sabah güleryüzle salona geldi ve günaydın bile demeden, her zamanki rutini, TV-süt-yatmak üçlüsünü bile istemeden, "tadıy" demeye başladı. anlamadım. anlamadım diye biraz kızdı. defalarca tekrarladı. artık harfleri söylemelisin dediğimde "ben de sıkıntının farkındayım" der gibi bakıyor. "S" yi, "Ç" yi söylemelisin diyorum. itiraz etmiyor. ne olduğunu göster dedim. ilk başta hamle edemedi ama sonra sandalyeyi tutmasıyla ne istediğini anladım. "çadır." dün gece abisi yapmıştıkoltuk ve sandalyelerin üstüne battaniye gererek... ayşe de yastıklardan duvar ve kapı yapmıştı. aynısını (abisininki kadar güzel olmadı) gene inşa ettik. içine oyuncaklarını doldurdu. oyuncaksız olmaz diyor bir yandan da...
kızlara göre- erkeklere göre
küvet yüüznden kıyamet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder