27 HAZİRAN 2013 PERŞEMBE

Bu sabah erken çıktığım için kızımın uyanmasını göremedim Annesiyle yatakta yatıyordu. Yatağın öbür ucuna kadar gitmişti. Geldiğimde de evde yoklardı. Gezmeye gitmişler. Akşamüzeri geldiler. Annesi ikayet ediyor hep kucağa alınmak istiyor diye. Hakkaten son zamanlarda hemen kucak istiyor. Halbuki eskiden yürümek isterdi. Akşam yemeğinden önce nutellalı ekmek yedi bayağı.

Yemeğe çağırdığımızda bilgisayarda Pepee seyrediyordu. Gelmedi bir müddet. Ardından geldi ve bir tabak pilav yedi. İlerleyen saatlerde abisi yıkanırken banyoya girdi. Çocuğa rahat vermediği gibi o da banyoya girmiş. Abisi çıktıktan sonra da çıkmadı. Elleri buruşana kadar kaldı.

En son ben blogu yazarken annesi son marifetini gösterdi. Su içerken önüne dökülmüş . O da göğsüne havlu sokmuş. Bana parmağıyla gösteriyor havluyu :)
Şimdi de, abisinin telefonunu alamadığı için ağlıyor. Bana geldi, kucağıma. Başını gömdü , ağlıyor. Bana yardım eder misin kızım deyip bacaklarımın üstüne oturttum. Mekik çekmeye başladım. Her doğrulduğumda da gıdıkladım. Biraz güldü ama gene ağlayarak annesinin kucağına gitti. Uyur herhalde.
Uyumadı.. Gene uyumadı... saat 0.30 civarı... Uyu kızım demekten dilimde tüy bitti. En sonunda salonda koltuk minderlerinden hazırladığım yatakta sızıp kaldı.