Bu seferki yığılmanın sebebi bloga yazmayı ihmal etmek değil, ayşenin yokluğu... ayşe epey zamandır "mamanne" deyip duruyordu. babannesini özlemiş. en sonunda götürdüm. Burgazda kaldı bu süre zarfında...
Burgazdan önce zikretmem gereken birşeyler var. "S" sesini çıkarabilmesi için yılan ve yılan sesi metaforunu kullanıyorum ya... geçen gün sofrada spagetti yerken, spagettiyi masaya koyup eliyle hareketlendirip "sıssss" diye ses çıkarmaya başladı. bana da "baba bak yılan" diyor.
bir de ne kadar ayar meraklısı olduğuna mükemmel bir örnek yaşadık. hipopotamlarla top yakalama oyunu oynamak istiyor benimle ama oynayamıyoruz. ayşe istemiyor. hem oynamak istiyor hem oynamak istemiyor, bu nasıl olur derseniz, ayşe mevzu bahisse herşey mümkündür. hipopotamlar değişik renklerde... ayşe benim mavi renkli hipopotamı almamı istiyor. bense "sarı" olanı istiyorum ısrarla... ayşenin kafasındaki şablonda, baba ve mavi renk özdeşleşmiş. babaya başka renk asla olamaz. ama baba sarı isteyince tüm düzen yıkılıyor. o da oynamayı reddediyor. maviyi dayatıp duruyor. bunu değişik günlerde defalarca yaptı. ben, inatla sarı istedim. o inatla maviyi şart koştu. oynayamadık. en sonunda, "ben mavi sevmem. sarı severim" deyince şaşırdı. babanın sevdiği rengin sarı olduğunu söyledim defalarca... bunu kabullenmek yerine sarıyı sahiplendi. sarıyı o seviyormuş. ama sen pembe seversin dedim. elcevap: "ayşe, hahı pembe, sahı, iki, hehe... ayşe ikisini de seviyor yani... sarıyı bana yar etmeyecek... tüm dünyanın mutlaka kafasındaki şablona uyması lazım. uymazsa da uydurmak için elinden geleni yapıyor.
Burgaza yola çıkmadan önce dışarıda işlerimiz vardı. onları halletmek için bisikletle dışarı çıktık. oradan metroya binip burgaza gidecektik güya ama ben çantayı almayı unuttum. dışarda annesine uğradık. sevginin yanında aycan ve elif vardı. ayşe aycanın ve elifin resmini çizdi. para çektik bankamatikten. ısrarla pembe parayı istedi.(10 liralık banknot) diğer paraları istemiyor. illa ki pembe para.. bunu daha önce de yapmıştı. bayramda daha büyük küpürlü paraları reddetmiş. pembe para istemişti. çantayı almak için mecburen eve döndüm.bakkala da uğradık ekmek almak için. bir de sakız aldı kendine. çıkışta metroya giderken, ayşe kendini parçalıyor, birşeyler diyor ama anlayamıyorum. nihayet anladığımda şok geçirdim. çantayı almayı gene unutmuşum ve ayşe "çanta" diyormuş. dönüp çantayı aldım. ( çantasını ve içindekileri ayşe seçmişti elbette) Bu arada unutmadan; bisikletinin tutamağını kırdık maalesef)
Burgaza vardık. hakkaten çok özlemiş babannesiyle dedesini... beraber yemek yedik. ayşeye bizim 1 haftada yedirdiğimizi babannesi 1 öğünde yedirdi. bn giderken bana el salladı. problem çıkabileceğini sanmıştım ama hiç sıkıntı yok.
burgazda keyfi yerindeymiş. denize girmiş. babannesiyle birlikte... ayşenin sayesinde babannesi de denize girdi nihayet.. ben hiç görmemiştim. kadıncağız boğazına kadar girmiş. ayşe de bi deniz simitiyle... hiç korkusu yok. o kadar derine gözünü kırpmadan gidiyor. babannesi bıraksa alıp başını gider eminim.
pazar akşamı almaya gittim. beni görünce ilk tepkisi elbisesini göstermek oldu ama sonra kucağımdan inmedi. dizime yattı ve şımardı. babannesinin ve dedesinin adını öğrenmiş. melak ve huttata... hepsinin boynuna sarıldık. metroda koltukta oturdu büyük insan gibi. bir kadına yer vermesini istedim. yer verdi kadın da ayşeye kara incir verdi. yedi. ayşeyi pek beğendi kadın. ayşenin değişik huylarını anlattım. hayretten dilini yutacaktı nerdeyse... metroda hoplayıp zıplayan ayşe çıkışta yürürken oflayıp puflamaya başladı. kucak istiyor. kah kucakta kah yürüyerek eve vardık. evdekiler balkonda, camda bekliyorlar. ayşe onlara, onlar ayşeye el salladı. özlemişler birbirlerini.. sarıldılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder