Dün gece geç uyuduğundan öğlene doğru uyandı. okula gitmek istedi. geç olduğunu söyledim. evde kaldı. dayısının hediye ettiği bebekle bütün gün oynadı. kendisi anne oluyor. o da kızı... ikisini de ayşe konuşuyor. kızı seslendirirken sesini inceltip şımarıklaştırıyor. diyaloglar ise evlere şenlik... kızıyla didişiyor. kızı ile kendisi arasındaki konuşma, sevgiyle ayşe arasındaki konuşmaların simülasyonu adeta... kızı şımarınca, ters konuşunca, aynı annesinin onu azarladığı gibi azarlıyor. adeta sevgi konuşuyormuş gibi.. onun lafları.. onun argümanları... bir ara ayşenin kızı dedesine gitmek istemedi. sıkılıyormuş. dedesi de benmişim. acaba gerçek payı var mı yoksa sırf oyun mu?
marketçilik oynadık bir de... hem kasiyer, hem müşteriolduk sırayla... akşam ablasına bir laf söyledi. şaştık. "bir daha bunu yapmaya kalkışma" dedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder