02 NİSAN 2014 ÇARŞAMBA

Sabah bir türlü uyanmak bilmedi. aslında bir ara uyanacak gibiydi. ağlayarak koltukta tepinmeye başladı. ben de pışpışlayarak sakinleştirdim ama sonra deri uykuya daldı. bir ara sanki az önce uykusunda bağıran o değilmiş gibi, uykusunda kahkaha atmaya başladı. Baktım uyanacak gibi değil, battaniyeye sarıp kucağımda babanneye götürdüm. yolda gözüne güneş gelince eliyle yüzünü kapadı ama uyanmadı ta ki, evin kapısına gelene kadar. orda gözünü açtı. akşam abisi getirdi. bisikletini balkona çıkardı. ben patates soyarken bıçağı o da tuttu. beraber(!) soyduk. annesi köfte patates kızartırken mutfakta ayağının altında gezinip duruyor. oyalamaya çalıştım. önce pek yüz vermedi sonra benimle dalaşmaya başladı. ayaklarının ucuna basa basa usulca gelip  beni korkutyor bağırarak... sonra da arka odaya kaçıp kapıyı kapatıp saklanıyor. ben kapıyı açamayayım diye kapıya yaslanıyor. sonra da gene usulca salona gelip beni korkutuyor. en sonuncusunda sokak kapısının boşluğuna saklanıp arkasına geçtim ve ben onu korkuttum. eğlenceli zamanlardı. yemekte tok olmasına rağmen bir sürü köfte yedi kucağımda... tabiki acılı ketçap ve mayoneze bandıra bandıra... sonra arka odaya gidip kendi kendine bilgisayarda niloayayı açmış. seyrediyordu. bir ara yanımıza gelip "aba hu-ha" deyip durmaya başladı. anlamadık. meğer abla su istiyor demekmiş.