gece çok geç yattı. o kadar ki, biz ne zaman yattığını bilmiyoruz zira uyuyakalmıştık. tahta bloklarla oynamış. buna rağmen sabah erkenden kalktı. hemen annesini aradı. göremeyince zırlamaya başlamıştı ki, annesinin balkonda kahve içtiğini gösterdim. annesini salmadı. elini tuttu, bırakmıyor. işe gitmesin istiyor. birkaç haftadır durum hep böyle... annesi güç bela işe gidebildi. arkasından ağladı. ama geçen günlere göre daha az... sütü dün akşamdan bitirmişti. ben de ayran yaptım verdim. önce nazlansa da içti. abisi için yapıllmış tostu getirdi. üzerine ketçap mayonez sıktırıp yedi. babanneye gitme zamanı geldi. pek gitmek istemiyor. bisikletle gidelim deyince kabul etti. montunu muziplik olsun diye ters giydi. ben de giydirdim. montun önü arkasında... bisikletiyle sürat yapıyor... bir pedal çevirşi var... vargücüyle basıyor pedallara... akşam annesi almaya gittiğinde ayşeyi sokakta top oynarken bulmuş başka çocuklarla... babannesi de başında.... bir süre annesiyle de oynamış. dönüşte bisikletiyle hız yapınca devrilmiş ama hiç istifini bozmadan kalkıp yoluna devam etmiş. BİM e geldiler annesiyle.. ben de orda bekliyordum. orda kendine meyveli yoğurt aldı. annesi çiğköftecide sıra beklerken biz de arabada onu bekledik... o sırada ayşe şarkı söylemeye başladı. elindeki meyveli yoğurtları birbirine vurup tempo da tutuyor.
evde çiğköfteyi hapur hupur büyük bir iştahla yedi... bu da seviyor çiğköfteyi... bir sevmeyen benim anlaşılan...
yazmayı unuttuğum ama mutlaka aktarmam gereken birşey var. aklımdayken yazayım. bisikleti ilk basamakta kucaklayıp kendi çıkardı. sonra sahanlıkta yere bırakıp, parmağıyla basamağı gösterip sonra da kendini gösterdi. ardından, asıl merdivenleri gösterip, sonra bisikleti ve sonra da beni, buyurgan bir parmak hareketiyle işaret etti. bilmem ne anlama geldiğini anlatmama gerek var mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder