Son birkaç günün zikredilmesi gereken olayları var. birincisi bana yaklaşık bir aydan bu yana "bada" demesi... uyardığım zaman baba diyor ama kendi haline geldiğinde bada diyor.
ayrıca dün anhatarla sokak kapısını açtı. ilk defa... gücü anahtarı çevirmeye yetti ki bizim kilit zor döner. bugün de denedi. bugün gücü yetmedi. zaten senelerdir anahtarları kilide o sokardı. meraklıydı.
pazar günü "rize sergisi"ne gittik. oradan kendine altın paralı başa sarılan adı neyse o bezlerden aldı. başına bağladık. çok şeker göründü. ama neden hatırlamıyorum ama bana kızdı ve küstü. gün boyunca bana surat etti. dil çıkardı. hatta parkta beni itekledi bile... ertesi gün ise benim için bir mektup hazırladı, üstünde ayşeyle benim resmimi çizdiği... dünkü davranışlarım için özür dilerim baba diyerek bana verdi.
birkaç zamandır okula gitmek istemiyordu. her seferinde okul kapısında gözleri yaşlanıyordu ama geçti herhalde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder