22 Ekim 2017 Pazar

11 EKİM 2017 ÇARŞAMBA

sabah adliyeye gittim. Evde kısa süre yalnız kaldı. Ardından arabayı acemlere tamirciye götürdük. Metroyla geri döndük. metroda yazıları okuduk ve bildiği harfleri gösterdi. Öğlen önlüğünü kendi giydi. Sırttaki fermuarı bile kendi kendine çekebiliyor. Caddenin köşesindeki kasabın merdivenlerinin en üst basamağından tek başına atladı ve dizini yere çarptı. Eve kadar topalladı ama gıkını çıkarmadı. Birkaç gündür apartman merdivenlerinde 4. hatta 5. basamaktan atlıyor ve elimden tuttuğu ve dengesini böylece sağladığı için hiçbir kazaya uğramamıştı. okula otobüs ile gittik. Ineceğimiz durağı berra söyledi. Caddede ecrine rastladı ve okula elele gitttiler. akşam onu almamı rica etti. Öğretmenden ecrinle beraber oturma isteğini konuştum. Zaten beraber oturduklarını söyldi ama meğer sadece o günlükmüş. Ya beni kandırmış, ya da duruma dikkat etmemiş. akşam hem annesi hem ben okuldaydık. Evde annesi berranın ders yapma performansından şiayetçi oluyor. Dün evde yazdığımız kelimeleri okulda hiç yazamamış olmasından bahsediyor. Berrayı, abisi gibi olmakla itham ediyor. (abisinin ders çalışma performansı rezildi) Benim, berranın çok çalışkan olacağı iddiamın çöktüğünden bahsediyor. Ben hala iddiamın arkasındayım. Dün berranın çişini geldiğini öğretmene söylemeyip altına kaçırmış. Ayrıca okulda harçlığını tanımadığı bir kıza vermiş ve bu konuda detaylı bilgi vermek istemiyor. Önce telaşlandık ama sonradan konu aydınlandı. Sıkıntılı bir durum yokmuş. Akşam ders sırasında sürekli laleyi “leyla” olarak okudu. Halbuki, henüz “y” harfini öğrenmedi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

22 EKİM 2017 PAZAR

sabah gene enselendi. Koltuğun arkasından kafasını çıkardığı an gözgöze geldik. Kahvaltı için dünden yapılmış akıtmalara nutella sürüp verd...