15 Eylül 2013 Pazar

14 EYLÜL 2013 CUMARTESİ

Gece02 gibi ağlamaya başladı ve babannesi susturamayınca kucağıma alıp uyuttum. kendi yatağıma yatırdım ama pek derin uyumadı. saat 4 e kadar kah pışpışlayıp kah sallayıp uyuttum. Sabah saat 9 da avucunun içiyle birkaç kez göğsüme vurarak ( klasik ayşe uyandırması) beni uyandırdı. Çişi gelmiş... ben evdeyim diye herşeyi bana yaptırıyor. Babannesinden hiçbirşey istemiyor. sabah kahvaltıda gene iştahsız... oyunla falan 2-3 tane köfte yedirdim.  Eski biberonunun emziğini ısırarak parçaladığı için yeni alınan biberonunu gösteriyor. evvelki hafta aldığımız kasayı geri vermek için pazara gidecek oldum. beni bırakmadı. o da geldi...pijamasının üstüne salopet giydi. çok komik. bisikletine bindirdim. arka tutamağından itleyerek gidiyoruz. artık bisikletin yönüne biraz biraz hakim olabiliyor. bu vesileyle sağ sol öğrettim biraz, sağa dön kızım, sola dön kızım diyerek... hiç bilemiyordu başlarda...Yolda mahsus oyun olsun diye duvarlara falan çarpıyor.. ayrıca yol kenarındaki toprak şeritlere çıkıp bisikleti orada sürüyor özellikle... pazarda işimizi hallettikten sonra bi tezgahtan domates aldı. yolda onu yedi... dönerken bisikletten inip gene deniz kenarındaki duvarda yürüdü bir ara... ama hava çok serin ve esiyor.. üşüyecek diye korkuyorum. Eve döndükten sonra maaile bursaya geldik... kapıda kucağıma almadım diye arıza çıkardı. arabada hiç ses çıkarmıyor. herkese ve herşeye mesafeli... evde annesini görünce de pek öyle kayda değer bi sevinç göstermedi. abisi gelince onu gördüğüne hiç memnun olmadı. ablasını istiyor dedik ama ablası gelince de ona da aynını yaptı... bir ara sandalyelerin altında saklanmış, onu aramamızı bekledi. daha önce saklandığı zaman ses çıkarıp gülerdi. bu sefer hiç ses çıkarmadan onu bulmamızı bekledi. biz bulamayınca da dayanamadı. kahkaha atarak dışarı fırladı. sonra gene aynı yere saklandı... bir de aynı yere tekrar saklanılmayacağını öğrense :) gece arabayla gezmeye çıktık... bir ara ablası para çekmek için arabadan indi. vay efendim.. nasıl olur da ayşeyi yanına almadı diye kıyamet kopardı. çiğköfte aldılar. evde yediler. bizimki de yedi.. bu da mı sevecek ne? bi sevmeyen benim galiba şu meredi...  gece sıkıntısız bir şekilde yattı uyudu.
    

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

22 EKİM 2017 PAZAR

sabah gene enselendi. Koltuğun arkasından kafasını çıkardığı an gözgöze geldik. Kahvaltı için dünden yapılmış akıtmalara nutella sürüp verd...