22 MAYIS 2014 PERŞEMBE

Sabah standart işlemlerden sonra babanneye gittik. orda beraber kahvaltı ettik. ben ayrıldım. akşam almaya gittiğimde sokakta bi' topu yakalamaya çalışan bi' çocuk vardı. bir baktım.. ayşe.. babannesiyle sokakta... top oynadık bir süre.. havadaki topa vurmasını gösterdim. biraz oynadıktan sonra, bisikleti alıp gidelim dedim. gene olmaz anlamında hı-hu-ha birşeyler deyip zıplamaya başladı. ne demek istediğini anlamadım ta ki, sokaktaki 8-10 yaşındaki kızlar ip atlama oynayacaklarmış. o da oynayacakmış. nitekim kızlar ipi hazırlarlarken o da atladı birkaç kere.. daha tam beceremiyor ama yapmaya gayret ediyor. ip yükselince bizimki bisikletine binip bayır aşağıya hızla gitmeye başladı. peşinden koşa koşa yetiştim ancak. virajın birini dar alınca devrilcek gibi oldu ama toparladı. yolda gelirken kendi etrafında çember çizdi. hemen ardından bir tane daha... kızım ne yapıyorsun dedim. "B" dedi. sonra da enikonu bisikletle "A" çizdi. "A" da dedi. bisikletinin ön sepetindeki taşlar bugün kaybolmuş, yol boyunca tutturdu taa diye... taş toplayacakmış. o kaybolan taşları haftalar boyu yolda gördükçe tek tek toplamıştı. yarın giderken toplarız dedim. eve çıktık. yemekte geçen günkü gibi gene bardağı devirince bu sefer kızdım. çok bozuldu. ağlaya ağlaya arka odaya gitti. bnim ona kızmama içerledi herhalde.. ama sonra ben koltukta yatarken hav havına beni hamhamham ısırttırmaya başladı gülerek.. annesiyle kutu kutu pense oynadı. annesine yaptıklarını anlatırken,(ip,A,B vs) pürdikkat dinleyip gülüyor annesine bakarak... evin içine de annesinin örgü iplerini gerip ip atlama oynadı.. uykusu geldi 10 gibi.. süt istedi annesinin bacağına yattı. ben uyur artık derken, geceyarısını geçtiğinde hala ayaktaydı. arada annesinin çenesine sert bi' kafa attı. annesi acıdan inlerken ben de ayşeyi azarladım. ellerini yüzüapak enyıp ağlamaya başladı ve arka odaya kaçtı. eski türk filmlerindeki hülya koçyiğit- filiz akın vs yi seyreder gibiyiz. çok komik... galiba ben ondan önce uyudum.