29 ARALIK 2014 PAZARTESİ

sabah aniden işim çıkınca babannesini çağırdım. uyuyordu. öğleden sonra doktora götürmek için babannesine uğradım. kapıyı çaldım. ayşe açtı. evde kimse yok. babannesi gezmeye gitmiş. dedesi de ekmek almaya. 1-2 dakika içinde dedesi geldi. ayşeye gözlerini kapatmasını söyledim ve tek tek aldığım hediyeleri gösterdim. çok beğendi. at arabası, yapboz boya kalemi bant... yemek yedik ve bisiklete binip hastaneye gittik. yol boyunca bisikletiyle zigzaglar çizdi. hastanede sıramızı bekledik. iki tane çocuk vardı. biri küçüktü. ayşe bebek bebek deyip onu pek sevdi. göz doktorunda muayene ve damla damlatma sırasında hiç problem çıkarmadı. ama "E" harfinin yönünü gösterme işini beceremedi. ama zaten gözünde pek bi problem de yokmuş. TV yi çok yakından seyrediyor diye şüphelenmiştik. ama tutturdu. pembe çiçekli gözlük istiyor. optikçide de uzun süre oyalandık. gözlük çerçevelerini kurcalayıp durdu. canı çok sıkıldı. gitmek istedi. oyalamak için koltukta döndürdüm falan... bir tane pembe gözlük buldu. içi gitti. ama almadık tabii... dönüşt şakır şakır yağmur yağıyordu. ayşe bisikletiyle yolun çoğunu kendi sürerek gitti. allahtan başını da örten iyi bir mont var üstünde... mont aslınazdan ve 8-9 yaş içinmiş. ama ayşeye tam oluyor