22 Ekim 2014 Çarşamba

21-22 EKİM 2014 SALI SALIRTESİ

Salı günü çok rutin bir gün oldu. sabah okula gitti ve akşam okuldan geldi. Hepsi bu. başka birşey yok. Belki "bugün okulda ne yediniz" sorusuna verdiği cevap yazılabilir.
Sırıtarak "inek" diyor. ne zaman sorsak hep aynı cevap..

Sonraki gün ise sabah uyanmasına rağmen annesi öğlen okula gitsin dedi. öğlene kadar benle evdeydi. bol bol duck tv seyretti. öğlen okula gönderdim. meğer annesi de okula gitmiş. ayşeye gözünmemiş. ayşe servisten inerken ağlamaklıymış. hala alışamamış demek. okuldan vazgeçip babanneye mi göndersek...
Akşam abisi aldı servisten. servis sorumlusuna "ben abisiyim" demiş. servis sorumlusu da ayşeye sormuş. ayşe "hayır" demiş. balkondan ben işaret ettim de abisine verdiler ama eve geldiğinde ağlıyordu. abisine acayip kızgın.. onu kovuyor. bana da posta koyuyor. onu ben almadım diye surat esip durdu. sakinleşsin diye resimler çizdim. sinirle makası alıp çizdiğim resimleri parçaladı. en sonunda sakinleşti. panda falan çizdik. dede panda, mamanne panda çizdi. akşam yemekte birkaç gündür yaptığını yaptı gene... ekmeği salatanın suyuna batırıp karnını doyurdu. ymek yemiyor pek. salatasuyu yetiyor. bugün de salatasuyuna ekmek banmanın yanında salatadan aktarma domateslerle karıştırılmış pilav yedi. son iki kaşığı yemek istemedi. ben yedireyim diye rivca ettim. bir kaşık yedikten sonra kaçtı. elimde kaşıkla yanına gittim. yemedi. ben sana küstüm deyip ayrıldım. biraz sonra yanıma gelip kucağıma atlamaya çalıştı. ben yüz vermeyince mecbur kalıp son kaşığı yemek zorunda kaldı. barıştık.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

22 EKİM 2017 PAZAR

sabah gene enselendi. Koltuğun arkasından kafasını çıkardığı an gözgöze geldik. Kahvaltı için dünden yapılmış akıtmalara nutella sürüp verd...