02 OCAK 2014 PERŞEMBE

tam şu anda, Tv de cam damacana reklamını görünce parmağını ağzına sokarak su istedi. nasıl su istiyorduk dedim... fuuuu dedi. annesi de sordu ne istiyorsun diye... ona da fuuuu dedi. annesi düzeltip "su" dedi. bizimkinin hararetle bi kafa sallayıp hıhıı deyişi var, görülmeye değer...

Bu sabah 06.30 civarında uyandı. annesiyle salona geldiler. ağlıyor. annesi sakinleştirdi. ben de uyandım. kızım için televizyon açtım. ağzında biberonla seyretmeye başladı. annesi uyandıktan sonra ona sahanda yumurta yaptı. güzelce yemiş. hep beraber evden çıktık. anne baba guga... anneyi işyerine bıraktık. ardından bankamatikten karta para yükledik. sonra benzin istasyonuna gittik. yakıt aldık. arabayı yıkattık. araba yıkanırken ayşe gene korktu. kucağımda tuttum. koltukta uyuyakaldı yol boyunca... babanneye gittik. zili çaldık. kapı açılmıyor. eve döndük. babanneyi aradık. meğer elektrik kesikmiş. babanneye bıraktım. Akşam almaya gittiğimde hala elektrik yoktu. sokağın ağzında tamirciler var. beraber BİM e gittik. oyuncaklı yumurta, jelibon aldı kendine... eve döndük. evde yumurtadan çıkan çıkarmaları oyuncağın her yerine yapıştırdı. çişi geldiğinde annesi yardım etmeye kalkışınca annesine kızdı bağırdı. yardımsız çiş etme konusunda azimli... Gece bizde kalmak için berilin sınıf arkadaşı özlem geldi. onlar gelince hemen sehpanın altına saklandı. biraz onlarla oyun oynadı. Sonra onlar ders çalışırken onları rahatsız etmesin diye televizyonda oyuncak hikayesi açtık. onu seyretti. artık tam anlamıyla gözünü kırpmadan seyretmiyor. bir yandan da başka şeylerle meşgul oluyor ama kapattırmıyor da... kulağının orada olduğu her halinden belli.
bir kaç gündür yazmayı ihmal ettiğim bi gelişme var. onu yazayım. sürekli konuşuyor. birşeyler anlatıyor ama söylediklerinin tek kelimesi bile anlaşılmıyor. ama öyle hararetli ve heyecanla anlatıyor ki... konuşmalarına vücut dili de eşlik ediyor... tekdüze, kuru bi anlatım değil... konuştukları anlaşılır olmaya başladığında tadından yenmeyecek sohbeti...