Bu sabah hışır hışır bi sesle uyandım saat 10 gibi... baktım ki ayşe naylon poşetlere birşeyler dolduruyor. onun sesi. evde kimse yok. ben uyuyorum. ayşe ayakta. acaba ne kadar zamandır uyanık ve yalnız... en az 2 saat falan olmalı... aman allahım...
bu, naylon poşetlere birşeyler doldurma ve naylon poşetlerle oynama dün zuhur etti. hatta eline bi şeffaf dosya takıp beni gıdıklayarak uyandırmıştı bile... eline geçen kağıt, mouse, ıvır zıvır herşeyi poşetlere dolduruyor. boşaltırmıyor da sonrasında...
neyse sabah hemen babanneye gidelim dedim. kabul etmedi. sırtını dönüp protesto etti. tv yi gösteriyor oyuncak hikayesi açıyım diye... parmağıyla 1 dakika işareti yapıyor. ayakkabısını ve pantolonunu giydiremedim. arabayla babanneye götürdüm. gitmek istemeyen ayşe dedesini görünce "dede" deyip kucağına atladı. sonra da gidip babannesine sarıldı. akşam eve dönmedi. orda kalmış...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder