26 MART 2014 ÇARŞAMBA

Bu sabah erkenden tıp fakültesine gittik babannesiyle birlikte... hastane lafını duyar duymaz pazartesi günkü bebeği hatırladı. arabada kahvaltı etti. yolda cilimboz deresinin kıyısına çişini yaptı. hastanete vardığımızda hemen yere inip çimenlerin içinde koşmaya başladı. yolunu değiştirip özellikle çimenlerin içinden yürüdü. kaldırıma çıkınca kendine oyun buldu. kaldırımdaki kırmızı renkli taşlarının üzerinden zıplayarak geçiyor. artık bebek olmaktan çıkıp çocuk olmaya başladı. hastanede rontgen bölümündeki sandalyeri görünce hemen ocak ayında beraber geldiğimizde oynadığımız oyunu hatırladı. babannesinden kalem aldık. gene oynadık. kahkahalar attı. fazla kalamadım hastanede. babannesiyle bıraktım. bir sürü kişi sevmek istemiş ayşeyi ama ayşe hepsine posta koymuş. akşam annesi alıp geldi. keyfi yerinde... abisiyle kovalanmaç oynadı. sevinç çığlıkları atıp duruyor. sonra ablasının pofuduk terliklerini çalmış. gülerek geldi salona ve sakladı. sonra da kendi ayağına geçirdi. eve ilk geldiğinde de laptopu çalıştırıp chrome'u açıp "y" harfine basınca annesi hayret etti, youtube'un "y" sine bastı diye.. ben de günyadın dedim. kaç zamandır yapıyor bunu... youtube'u kendi kendine açıp masha'yı buluyor. bir de kaç günden beri yeni aldığımız pembe kurbağayı yatırıp üstünü örtüyor ve hrkese "şişşt" deyip parmağıyla sessizlik işareti yapıyor. hatta geçen gün TV nin sesini bile kıstı. kıstırdı.