sabah oy kullanıp geldiğimde çocukların hepsinin uyandığını gördüm. mucize.. daha saat 8.30.. ayşe youtube açmış, trotro seyrediyor. ablasının dediğine göre bilgisayarı da youtube u da, trotruyu da ayşe açmış. şaşkınlıkla anlatıyor. halbuki ayşe uzun zamandır bunu yapabiliyor. videoyu dondurdum. salonda beraber börek yedik. tekrar arka odaya gidip video seyretmeye devam etti. abisi geldi yanıma.. haberi o verdi. Abisinin guınnes rekorlar kitabına pek meraklı olduğunu yazmışmıydım. rekorlar kitabını almış. böceklerle ilgili sayfayı açmış(muhtemelen tesadüfen) ve "ödzüler" veya "ödjüler" benzeri bi ses çıkarmış. tekrar söyletemedim. öğlen eve döndüğümde ablasının babannesine götüdüğünü öğrendim. akşam gene ablası aldı. gelirken BİM'e uğradılar. kızım için bonibon aldılar. ilk başta bonibonları yerken, sonradan su dolu bardağa atmaya başladı. hafiften kızdım. daha doğrusu uyardım. suratındaki ifade çok değişik, ben kızınca yüzü düşüyor(!) birgün o surat ifadesinin resmini çekmeliyim. bir ara bardak ortadan kayboldu. ayşe de ikinci bonibon tüpünü aldı. sehpanın altına girdi. meğer ben görmeyeyim diye bardağı sehpanın altına koumuş. kendi de sehpanın altına girip, bir tüp bonibonu bardağa boca etti. gene kızdım. gene suratında aynı ifade... gecenin ilerleyen saatlerinde acıktı. şokellayı getirdi. sürdüm. biraz yedi. gece uzun süre ablasıyla kovalanmaç oynadı.
ayrıca gece bir laf etmişti ama evde hiç kimse ne dediğini hatırlayamadı sabah... bunu yazarken beril hatırladı birden... "anne lütmen"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder