gece çok geç yattığı için öğlene doğru uyandı. salona geldi ama bana hiç pas vermiyor. ne de olsa hem özlem hem d annesi evde... kahvaltı da ettiremedim. durmadan arka odaya gidip duruyor, öbürlerinin yanlarına.. sanırım onları uyandırdı. annesi uyanınca yumurta pişirdi. afiyetle yedi kızım. biraz sonra havhav olmuş, emekleyerek yanıma geldi. "ay ay! havhav geliyor. kaçayım" deyince, "bebek havhav, minik havhav" dedi. yani kaçmayacakmışım. ben de saçını okşamaya başladım. başını yasladı. kendini sevdirdi bir süre... sonra gitti. Günün tamamında herkese fırça attı. bana, annesine, abisine, hatta özleme bile...
artık kelime bazlı söylemediği kelime kalmadı aşağı yukarı.. bir kısmını gayet selis söylerken, kiminin kafasını gözünü yarıyor. ancak iş uzun cümleler kurmak, birşeyler anlatmak olunca hemen "hı-ha-ha-hı-hu" ya bağlanıyor.
gündüz uyumadığı gibi gece de çok geç yattı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder