pek yazacak birşey yok. sıcak, çok fena sıcak.. evden dışarı çıkmıyoruz. bayramın son günü tüm günü evde geçirdi ayşe.. hatta annesinin gezmeye gidelim teklifini de reddetti. sebebi belli değil ama annesinden pek hazzetmiyor bu sıralar... bütün günü oyuncaklarıyla oynayarak geçirdi. aklımda kalanlar oyuncaklarını camın kenarına dizip onlara dışarıyı seyrettirmesi ve bebeklerini, ve diğer oyuncaklarını bebek babbagge ile örtüp yatırıp uyutması... bize de parmağıyla sessiz işareti yapıp gürültü etmememizi tembihliyor. gece ne zaman uyuduğunu hatırlamıyorum ama sabahın 5 inde uyanıktı.
ertesi gün de gene oyuncaklarla oynayarak geçti. TV de seyrettiği bir sahneyi canlandırması çok hoştu. mordillonun çizgi filminde zebra ve zürafa yürürken ağaca çarpıyorlardı. hemen oyuncak zebra zürafa ve ağaçları çıkardı. dizdi ve bunları çarpıştırdı.
öğleden sonra uyuttum. yatırırken uyandı ve bana kanal değiştirdim diye kızdı. (tüm gün yumurcak açık) arka odaya gitti. yatakta kendi kendine uyumadan yattı. sonra salona geldi. sucuklu yumurta yaptım. sadece sucukları yedi. akşma vantilatöre doğru bağırırken sesinin dalgalandığını keşfetti. çok hoşuna gitti. bağırıp durdu. akşam emlakçı geldiğinde adam evin resimlerini çekerken sürekli kadrana girip durdu. en sonunda adamcağız bizimkinin özel pozlarını çekmek zorunda kaldı. fotomodel mi olacak ne... evin içinde birkaç zamandır yaptığı gibi balemsi hareketler yapıyor. babası baleden nefret eder ya... kızı bale meraklısı olursa ne gülerim ha... hava kararırken annesiyle parka gittiler. dönüşte keyfi yerindeydi. elinde bir şeyler vardı. bana gözlerimi yummamı söyledi. daha doğrusu işaret etti. gözümü açtırdığımda elinde 3 tane taş duruyordu. saymasını istedim. "bii, iki, a-ah baba, bee" diye saydı. domuzluğuna "hü" demiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder