1 Şubat 2014 Cumartesi

02 ŞUBAT 2014 PAZAR

Gün gene 02.30 da başladı. Çığlık sesleriyle uyandım. Ayşe çığlık atıyor. Ablası salona getirdi. göğsüme yatıp uyudu. koltuğa koydum. ara ara tepinmesine rağmen uyumaya devam ediyor. bir ara annesinin yanına götürdüm. yatacağına yatakta oturup ağlamaya başladı. tekrar salona götürdüm. süt verdim. sakinleşip daldı.
Sabah uyandı. Film seyretti. Sonra buzdolabına koştu. karnı acıkmış. Birşeyler hazırlayıp vermek yerine beraber börekçi şevkete gittik. arabanın ön koltuğuna oturdu. emniyet kemerini unutmuyor ve taktırıyor. küçük plastik çatallardan aldı bir sürü.. evdekilere de onlarla yemelerini işaret ediyor. tütü giydi ve tüm gün onunla gezdi. oyuncak mutfak takımlarını yıkadığı için annesine kızdı. sehpanın üzerine biberondan süt fışkırtıyormuş. annesi çağırıp bana gösterdi. ben de ayıpladım. zırlayarak arka odaya koştu. bunu her canı sıkıldığında yani birisi ona olmaz dediğinde yapıyor artık.. kendi kendine koltuğa yatıp film seyrederken uyudu. akşama doğru uyandı. gene biraz börek yedi. bilgisayarda sevimli öcüler seyretmeye başladı. annesi geldi alışverişten. ayşeye kitap almışlar. kızdı. zırladı neden bilinmez. kitapları istemedi ama sonra alıp sahiplendi.  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

22 EKİM 2017 PAZAR

sabah gene enselendi. Koltuğun arkasından kafasını çıkardığı an gözgöze geldik. Kahvaltı için dünden yapılmış akıtmalara nutella sürüp verd...