10 ŞUBAT 2014 PAZARTESİ

Ankaradan Bursaya vardığımızda, daha araba durur durmaz gözünü açtı. ben kucakta taşınırken uyanır diyordum. beni yanılttı ve ondan sonra uykusuz geceler başladı. hemen TV yi gösterip "guga" dedi. sevimli öcüler istiyor. bir bahaneyle açmadım. daha sonra geldi. yumurcak TV açıldı. uykusuzluktan ve yorgunluktan perişanım ama ayşenin uyumaya falan niyeti yok. ağzında biberon koltuğa uzanmış tv seyrediyor. uyu kızım diyorum. arkasını dönüp uyumaya çalışıyor ama uyuyamıyor. ben yattım ya herru ya merru deyip yattım uyudum. herkes uyuyor.  sadece ayşe uyanık. sabaha karşı uyandığımda ayşe uyumuş, tv'ede de kanal değişmişti. sanırım kanal değiştirmek isterken becerememiş. hala fosur fosur uyuyor. ne zaman uyanır allah bilir.09 da uyandı. aslında ben de uyansın diye Tv falan açtım. uyanır uyanmaz TV yi gösterdi. trt çocuk açtım. istemedi. "guga" istiyor. açtım. seyrediyor. süt te istedi. film bittikten sonra arabaya binip babanneye götürdüm. arabayı da ayşeye kullandırdım kucağımda...yolda parkları gösterdi. götürmeye söz verdim akşam için.  içeri girdi ama mızırdadı. akşam, yemeğe gidecektik. biz aşağıda beklerken ablası aldı. gelmek istememiş. gitsin diye babannesi TV yi kapatmış. gene açmış. babannesine de sakın kapatma işareti yapmış. arabaya binince, beni güleryüzle selamladı. sonra arka koltuktan kulağımı katlamaya başladı. bu arabadaki eğlencelerinden biri... yolda parkın önünden geçerken sözümü hatırlattı. hava karardığı için olmayacağını ama sabah götüreceğimi söyledim. kebapçıya vardık. salıncak şeklinde çocuk sandalyesi geldi. sallanıp duruyor. keyfi yerinde... olmaz denilen şey gerçek oldu. Ayşe et yemeyi reddetti. cağ kebabı yemedi. cantık yaptırdım. onu da yemedi. olacak iş değil... ayranımı aldı. onu içti. uğraşa uğraşa 3 lokma et yedirebildim ancak... salıncakta uyuyor numarası yapıyor. eve döndük. sevimli öcüler açıldı hemen. biraz seyrettikten sonra ilgisi dağılınca, başka kanal açtık. zaten gündüz uyumamış olacak ki uykusu vardı, hemen uyudu.