06 KASIM 2014 PERŞEMBE

Okula gitmek istemedi sabah... gitsin istedik, bu sefer de giyecekleri konusunda arıza çıkarmış. annesini kudurtmuş. beni çağırdı. geçen sefer giydiremediğimiz beyaz çorabı istiyor. pembe çorabı giymeyi reddediyor bu sefer. beyaz çorap kirli, yıkanıyor diyoruz. umursamıyor. ben de gitmesin okula dedim. yattı biraz. sonra salona geldi. akhvaltı diye annesi için aldığım metro çikolatalı bar'ı yedi. laptopun başına oturup maggi simpsonın okul macerası klibini istedi. açtım. gene 10-5 kere üstüste seyretti. maggi kötü bebeği kandırmak için tokasını kelebekle değiştiriyor diyorum. bana karşı çıkıyor. pencerede ezilen kelebekmiş. hayır toka diyorum. ısrar ediyor kelebek olduğunda... doğrudan mesajları algılayabiliyor. dolaylı mesajları anlayamıyor. en sonunda "peki toka uçar mı. bu kelebek nerden geldi" dedim. o zaman anladı. hemen manevra yapıp "men seni kandırdı" demeye başladı. küçük oyuncak sepetini istedi. onlarla oyun kurmaya başladı.

sonra tekrar ve tekrar aynı simpsons bölümlerini seyretmeye devam etti. artık anladı kötü bebeği kandırmak için tokayla kelebeğin değiştiğini...
unutmamam gereken birşey var. kağıdı saçmasapan katlayıp uçak yapması. birkaç gündür kağıtları katlayıp bantla yapıştırıp uçak yapıyor. tabii ki uçmuyor ama uçtuğunu iddia ediyor. bugün de uçak yaptı. uçuruyor. ben uçak yaptım. yerden alıp "bak işte uçmuyor" deyip buruşturdu. (hakkaten de uçmamıştı) zaten uçsaydı da benim uçak yapmama kızmıştı. gene de buruşturacaktı. sonra unutmadan yazmam gereken başka şeyler de var. mesela; kapı çalındığında kapıyı açıp "mik o" diye bağırması... günü evde geçiriyoruz. resim çiziyor.dans ediyor. beni de ettiriyor.

boyama yapıyor. beni rahat ettirmesini isteyince küsüyor. neyse; uyutayım mı seni dedim. kabul etti. arka odada pepee seyrederken ayağımda salladım. uyudu. uyanınca abisiyle oynamaya başladı. arka odada kitaplarını çadır gibi koyup arkası arkasına dizmişti. çok hoş görüntüydü. annesi gelince kapıyı açtı. annesi kim o demeden kapıyı açma dedi. kapıyı kapattık. gene ses çıkarmadan kapıyı açtı. gülüyor. sanırım inadına yapıyor. annesi üstündekileri çıkarıp yıkamaya başladı. bizimki kendi kendine giyindi. gelip onu gösteriyor ta-taa diye...
geceboyunca legolardan değişik konstruksiyonlar yapıp, "kim istiyor. el kaldırsın" deyip bizlere dağıttı. sonra, annesiyle rol değiştiler. annesi çocuk oldu ve ayşe gibi kıyafet beğenmeyip giymedi. ayşe istediğini giydiremeyince çok bozuldu.
aslında akşam bir sürü şeyler oldu ama artık "aksiyon" çoğaldığı için değerini yitirmeye başladı. hepsini ne yazıyor ne de aklımızda tutuyoruz.
ama bunu atlamamam lazım. benim resmimi yapmış. getirdi. gözlerimi kapattırdı. sonra sürprizi gösterdi. bugün de okula götürecek, öğretmene göstermeye...