Geceyarısını geçe eskişehirden bursaya geldik. yolda arabada uyudu. kucakta yukarı çıkarırken uyanır da sabaha kadar oturur diye korkuyorduk ama uyanmadı. parklarda o kadar çok koşturmasının faydası...
sabaha karşı 4 te uyanmış, süt istemiş ama evde süt yok.. yastığını battaniyesini almış salona benim yanıma gelmiş, benim uyuduğumu görünce geri dönmüş, sabah 10 gibi uyandı. çok neşeli.. baba diye beni çağırıyor.. bir bakışı var tarif edemiyorum.. mahcubiyet, sevgi, şımarıklık, hepsi bir arada... yastığı parmağıyla gösteriyor. ben de yanına yatacakmışım... bir de biberonunun içini gösteriyor.. süt alacakmışım... beraber fırına gittik. kendi için küçük pizza aldı ama yemedi. sadece süt içti. çok sevimli çok... Hazırlandık... haydariyeye gittik. bir sürü çocuk.. bayağı eğlendi herhalde... büyük salıncakta saatlerce sallandı. ama yaslanmıyor. düşecek diye korkuyorum. odada bir sürü oyuncak var. barbi bebekler falan.. onlarla uzun süre oynadı. kolları olmayan barbiye taktı kafayı.. kendi kollarını açıyor kolların olmadığını anlatmak için... toprakla çamurla bol bol oynadı. leğene su doldurmuşlardı. seherle beraber o da girdi. yoğurt kasesiyle üstüne başına su döktü. köpek joniyi uzaktan seviyor ama yaklaşınca çekiniyor dokunmuyor. bir ara benden havada döndürmemi istedi. dönünce başımız dönüyor. sallanıp duruyor. çok hoşuna gidiyor. ama ilginçtir pek insanlara yüz vermedi. çok yabaniydi. gene de insanların ellerini öptü. ama sadece elini uzatanın elini öpmüyor. her seferinde önce benim sonra annesinin sonra ablasının sonra abisinin elini öpüyor. en son elini öpmesi gerekeni öpüyor. böyle böyle 6 - 7 kere elimizi öptü. gece eve dönerken arabada uyutmamaya çalıştık ama beceremedik. kucakta eve çıkarken gözünü açtı ve sonra uzun süre uyumadı ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder