Bugün sabah 9 gibi uyandı ama evde herkes uyuyor.. ben de uyukluyorum. neredeyse öğlene kadar uyukladım. Ayşe de o süreyi bir bakıma yalnız geçirdi denebilir. Bir defasında niyeyse gözümü bir açtım. karşımda çişi gelmiş ve sıkışmış Ayşe, zıplıyor ama tek ses çıkarmıyor. Eliyle apışarasını tutmuş, kıvranıyor... Konuş artık be kızım.. sessiz geveze... evde ekmek yoktu. iki tane yumurta ile omlet yaptım. Çatalla hepsini yedi. sıcak olduğu için üfleye üfleye.. Öğlen annesi geldi. banyoya sokmuş.. Yıkandı. saçı yıkanırken ağladı. Bir de dün yazmayı unutmuşum şimdi aklıma geldi. Kuş sesi duyunca hemen parmağıyla saçının tepesini gösteriyor, kuş konmuştu kafama anlamında.. kollarını açıp kanat hareketi yapıyor kuşu tarif etmek için.. bi kuş almak lazım kızım için...
akşam üzeri eve döndüğümde arabasının tepesindeydi. Onnla pazara gittik. Aslında torbaları bebek arabasının koluna tyakıp taşımak kolayıma geldiğinden her pazara ayşeyle gidiyoruz. ancak o kadar yorgun ve bitkindim ki, millipazardan alışveriş ettik. dönüşte de servisle geldik. markette tezgahtar kız ayşeyle pek ilgilendi. konuşturmaya çalıştı tabi, bizimkindende çıt yok. kız şaşırdı. durumu açıkladım. kız inat etti konuşturacam diye.. ağzından tek kelime alamadı. kızın ilgisi başka yerlere dağıldıktan sonra bizimki başladı. marima, morima, aye falan sesler çıkarmaya... servis şöförü delikanlı da pek ilgilendi ayşeyle... seni gezdireyim mi diyor, bizimki hemen kafa sallıyor.. gezenti nolacak...
bugün gene pepee zuluyu oynatmayınca küsmüş... abisi bilgisayardan açmış o bölümü...
Ayşenin salondan kahkahası geliyor. abisiyle azıyorlar. şu kahkaha sesini kaydetmem lazım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder