Bu sabah geç uyandı. Uyandıktan sonra da neredeyse 1 saat salonda koltukta yattı. kahvaltı etmedi. çişini etmedi. Kıpırtısız, gözünü bile kırpmadan koltukta yattı. Sadece süt... TV yi bile açmamı istemedi. Uzun zaman sonra Tv yi o istemeden ben açtım. Pepee vardı. Seyrederken birden ağlamaya başladı. sanırım pepeenin yaptığı birşeye canı sıkıldı.Ben laptopla sehpada çalışırken o da kendi barbili laptopunu getirdi yanına koydu. annesi geldi öğlenleyin.. O da yemek yediremedi. annesinin ayakkabılarıyla evin içinde dolanıp duruyor. Annesi giderken ayakkabılarını vermek istemedi. İtiraz sesleri çıkarıp duruyor. İkna etmeye çalışıyor ama olacak gibi değil.. Kırmızı ayakkabılarını verdi, kar etmedi. Ağlıyor yere yatıp.. yapacak birşey yok.. ağlayacak.. biraz sonra mızıldayarak yanıma geldi. saelleli ekmek yemeye ikna ettim. pideyi ufak lokmalar halinde hazırladım. kendisi sürüyor aksi halde yemiyor birkaç zamandır yaptığı gibi.. bıçaktaki tüm sarelleyi süremiyor, kalanı bıçağı ağzına sokup sıyırıyor. Ayakta sallamaya başladım ama uyumayacak herhalde.. Ablasıyla evin içinde kovalanmaç oynuyor. Kahkahalar havada uçuşuyor. Yorgunluktan cibresi çıkar birazdan... Dün gece trencilik oynamayı öğrenmiş.. gene onu oynuyorlar. Ablasının beline tutunmuş, cuf çuf sesleriyle koşturuyorlar... Ablası oyunu bırakınca hemen ağlamaya başlıyor. Ablası gitti. Başbaşa kaldık.. Hala yemek yemiyor. Süt süt gene süt... Halının üzerine battaniyesini yaydı, bebeğini yatırdı. Kendi de yanına uzandı. 1 saat kadar uyumadan öylece yattı. Sonra çişi geldi. Oturağını banyoda unutmuşuz. Banyoya gittik. çişini orada yaptı ama küveti göstermeye başladı. Su doldurup kuvete soktum. Kendi standartlarına göre kısa kaldı. Ardından ayağıma koydum üstünde bornozuyla.. hemen uyudu... uyandı ama ağlayarak... Yerde yattı bir süre... İftara doğru pide almaya gidelim dedim. Hemen eliyle kum alma hareeketi yaptı. olmaz. sadece pide alacaz dememle kendini yerlere atıp ağlamaya başlaması bir oldu. Ben gidiyorum deyip evden çıktım. Biraz sonra kapıyı açıp bana bakındı. neyseki merdivenlerde onu beklemiştim. Sırtıma alıp fırına gittik. Yol boyunca birşeyler mırıldandı durdu. aslında istediği olmayınca arıza çıkarmayan birisidir ama son zamanlarda huyu değişti biraz.. Birşeye olmaz veya sonra dediğimizde büyük bir olgunlukla ve anlayışla karşılar genellikle, hiç çocuk gibi değildir. üstelik böyle davranmayı biz öğretmedik. kendi içinden gelen birşeydi... ama son zamanlarda hayır denince problem çıkarmaya başladı. Bu konuda şimdiye yapmaya ihtiyaç duymadığımız eğitimi artık uygulamak gerekecek sanırım...
gece kumandayı getirmesini istedim. gülerek, getirmeyeceğini belli etti. Kızarak ve set bir tonla tekrarladım. Henüz anlamıyor bundan.. hala sırıtmaya devam ediyor. Kafasını da iyicene kucağıma gömüyor. Hiç yüz vermedim. Kızgınlığımı anladı mı acaba? pek anlamışa benzemiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder