sabah huysuz uyandı. kahvaltı sofrasında bile sızlanıp duruyordu. türlü maymunluklar edip yüzünü güldürmeyi başardım. doğru dürüst kahvaltı etmedi. balkondaki domatesleri gösteriyor. yazmayı unuttum sanırım. Birkaç haftadan beri balkonda yetiştirdiğimiz domatesleri koparıp koparıp yiyor. evin içinde çırılçıplak dolaşıyor. Ben sofrada annesine "sevgi diye seslenince o da "anne" diye sesleniyor.. çok hoş... öğlene doğru gene neşesi kaçtı... huysuzlanmaya başladı. annesini arıyor. banyo yaptığını öğrenince o da içeri girdi. annesi en alt çekmeceden havlu vermesini isteyince annesine havlu verdi.. ( tabii en alt çekmeceyi tarif etmemiz gerekti.)
annesi bana "irfan" diye seslenince ayşe de "ipan" gibi bir ses çıkararak onu taklit ediyor. konuşma işi hallolacak bu yakında galiba...:) anne, baba, abla ve abiyi hallettik sayılır...
akşam üzeri işten döndüğümde sürpriz misafirlerimizle aynı anda eve döndüm. Ayşe, efrayı görünce sevinçten çıldırdı. nasıl mutlu, nasıl neşeli anlatamam. efrayı gösterip gösterip gülüyor. Bütün oyuncaklarını çıkarıp Efraya verdi. Elleriyle Efraya üzüm yediriyor. Efraya sarılıyor ama sarılınca henüz dengelerini sağlayamıyorlar. ama bir süre sonra paylaşım sorunları başladı. ayşenin arabasına efra oturunca biraz bozuldu bizimki. maket telefonları paylaşmak ta sorun oldu. ama pek ciddi bi sorun yaşanmadı. Ayşe, gece İnkayada sularla falan oynadı. dönüşte arabada sızdı kaldı. Ne de olsa bugün gündüz uykusu uyumamıştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder